Kunst als adem

Kunst is altijd een deel van mij geweest. Al vanaf mijn jeugd zocht ik manieren om me creatief te uiten — in welke vorm dan ook. Pas later besefte ik hoe diep ik het nodig had.
In de tijd waarin ik opgroeide, was er weinig ruimte voor gevoel of verbeelding. Mensen waren vooral bezig met overleven. De wens om naar de kunstacademie te gaan, heb ik lang met me meegedragen.

In 2019 vond ik mijn weg naar het CKE, waar ik begon met verschillende kunstcursussen. Uiteindelijk besloot ik om de CKE Academie te volgen — en die heb ik met trots afgerond.

Jaren geleden veranderde er veel door een ongeluk. Na een val en een ziekenhuisopname begon ik opnieuw met tekenen en schilderen. Het hielp me herstellen, gaf structuur en bracht me terug naar mezelf. Kunst bleef, zelfs toen herinneringen vervaagden.

De kunst van loslaten is kunst.
Mijn werk ontstaat uit gevoel — vaak zonder plan, maar met vertrouwen in wat komt.
Ik werk intuïtief en laat mijn hand volgen wat mijn hart weet.

Kunst is voor mij een manier om te ademen, te verwerken, te leven. Inspiratie vind ik overal: in wat ik meemaak, voel of in gesprekken met anderen.
Niet gedacht, maar gevoeld.
Niet gemaakt, maar geboren.

Ik geloof dat het nooit te laat is om opnieuw te beginnen.
Ik blijf ontdekken, groeien en mijn verhalen delen — in beelden, in kleur, in stilte.